1. “เล่นเพื่ออยู่ ไม่ใช่เล่นเพื่อรวย”

การเข้าโต๊ะด้วยเป้าหมายจะรวยให้ไว มักจะจบลงด้วยการเสียไวกว่าเดิม เซียนพนันเขาไม่เคยเล่นเพราะหวังจะเป็นเศรษฐีในคืนเดียว แต่เขาเล่นเพื่อ “อยู่ในเกมให้นานที่สุด” ต่างหาก เพราะรู้ว่าการเล่นพนันให้ยาวนานมันต้องใช้วินัย ไม่ใช่ใช้ดวง ใครเล่นด้วยความโลภ แบบไม่วางแผน ไม่เซตเป้ากำไร/ขาดทุนในแต่ละวัน สุดท้ายก็จะโดนกลืนหายไปกับโต๊ะเหมือนกับนักพนันทั่วไป

2. คิดแบบเจ้ามือ ไม่ใช่แค่ผู้เล่น

เซียนที่รอดในระยะยาวจะมองเกมจากมุมเจ้ามือเสมอ เพราะเจ้ามืออยู่ในเกมนี้ได้ เพราะเขาควบคุมอารมณ์และความเสี่ยงได้ ไม่ใช่เพราะเขาโชคดี เซียนจะวางแผนทุกอย่างก่อนเล่น รู้ว่าจังหวะไหนควรลง จังหวะไหนควรพอ และไม่เล่นมั่วโดยไม่มีข้อมูล เหมือนการลงทุนที่ต้องวิเคราะห์ก่อนใส่เงิน เพราะทุกตาในเกมพนัน มันคือ “เงินจริง ๆ” ไม่ใช่แค่ตัวเลขบนหน้าจอ

3. เงินทุกบาทต้องจัดสรร – แบ่งบัญชี แบ่งทุน แบ่งใจ

เรื่องบริหารเงินคือของจริง ไม่ใช่แค่เรื่องพูดเท่ ๆ เซียนจะแยกเงินที่เล่นออกจากเงินที่ใช้ในชีวิตจริงแบบเด็ดขาด เงินทุนต้องเป็นเงินเย็นที่พร้อมเสีย ไม่มีผลต่อชีวิต ถ้าเสียแล้วกระทบค่าไฟ ค่าข้าว แบบนี้อย่าเพิ่งเล่นเลยดีกว่า นอกจากนี้ยังต้องแบ่งกำไรที่ได้แยกไว้ต่างหาก อย่าเผลอเอากำไรมาลงเพิ่มจนหมด เพราะนั่นแหละคือจุดเริ่มของคำว่า “หมดตัวทั้งที่เคยได้”

4. อย่าไล่ตามโชค เพราะโชคไม่ไล่กลับ

เวลาคนเริ่มเสีย หลายคนจะบอกตัวเองว่า “ขออีกตาเถอะ เดี๋ยวโชคต้องมา” แล้วก็เติมอีก เติมอีก จนไม่เหลือเงินซักบาท เซียนพนันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ถ้าวันไหนรู้สึกว่าเล่นยังไงก็ไม่ได้ ก็แปลว่าวันนั้นควรหยุด ไม่ใช่วันแก้มือ เพราะต่อให้คุณมีสูตรเทพแค่ไหน ถ้าหัวร้อน ใจไม่นิ่ง โชคมันก็ไม่มาอยู่ดี การรู้จักพักคือการเซฟเงินไม่ให้หมดเร็วกว่าที่ควรจะเป็น

5. เลือกเล่นกับโต๊ะที่ปลอดภัย ดีกว่าเสี่ยงกับเว็บมั่ว ๆ

คุณจะเก่งแค่ไหนก็ไร้ค่า ถ้าเว็บที่เล่นโกง ถอนเงินไม่ได้ หรือปิดหนีหายไปดื้อ ๆ เซียนที่อยู่ในวงการนานจะเลือกเล่นกับเว็บที่น่าเชื่อถือ มีระบบฝากถอนชัดเจน และมีใบรับรองจริง เพราะมันช่วยให้คุณมั่นใจได้ว่า เล่นได้ = ได้เงินจริง ไม่ต้องมานั่งเครียดว่าจะโดนล็อกยูสหรือโดนปิดบัญชีตอนกำลังบวก ลองคิดดู ถ้าเล่นได้หลักหมื่นแต่ถอนออกไม่ได้… มันจะมีค่าอะไร?

6. รู้จักพัก รู้จักพอ รู้จักหยุด คือทักษะของเซียน

เล่นทุกวันไม่ได้แปลว่าคุณจะเก่งขึ้น ถ้าวันไหนสมองล้า หรือใจไม่อยู่กับเกม คุณก็จะเล่นพลาดแบบไม่รู้ตัว เซียนจะมีวันที่เขา “ไม่แตะเกมเลย” เพื่อรีเซ็ตตัวเอง กลับมาเล่นด้วยสติและสมาธิที่พร้อม เพราะรู้ว่าในโลกของการพนัน ใครมีสติมากกว่า คนนั้นได้เปรียบเสมอ เล่นแบบมีวันพักบ้างคือการยืดอายุในวงการนี้ให้นานขึ้น แบบไม่ต้องหมดตัวระหว่างทาง

7. รู้ว่าเมื่อไหร่ควรเลิก ไม่ใช่ติดจนเละ

จุดจบของนักพนันส่วนใหญ่ไม่ใช่เพราะเล่นไม่เก่ง แต่เพราะ “ไม่ยอมพอ” ต่างหาก เล่นได้แล้วไม่ยอมเลิก เสียแล้วก็ไม่หยุด จนสุดท้ายพังแบบไม่ทันตั้งตัว เซียนจะมีลิมิตในใจชัดเจน เช่น ถ้าได้ถึงกำไร 1,000 ก็เลิกทันที หรือถ้าเสีย 500 ก็ปิดเกมวันนั้น ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากได้เพิ่ม แต่เพราะเขารู้ว่า… “เงินที่ไม่เสียเพิ่ม คือกำไรอีกแบบหนึ่ง”